Það fer ekki fram hjá neinum að nú er tími skoðanakannana enda tilheyra þær kosningum. Kannanir eru alltaf spennandi og vekja líflegar umræður. Stundum valda kannanir vonbrigðum og þá er viðkvæðið að þetta séu nú bara kannanir. Stóri dagurinn, kjördagurinn, sé stærsta skoðanakönnunin. Sumir fagna jafnvel of snemma góðu gengi í skoðanakönnunum en það getur jafnvel verið varasamt að skora hátt í fyrstunni, eins og sagt er.
En það er ekki ætlunin að tala um forsetakosningarnar þó að benda megi á svör forsetaframbjóðendanna hér í Kirkjublaðinu við spurningum um viðhorf til þjóðkirkjunnar og stjórnarskrárákvæðisins um hana. Ekki verður annað sagt en að lesa megi jákvætt viðhorf til þjóðkirkjunnar í svörum þessa sómafólks.
Jafnvel mætti draga þá ályktun að breyting sé að eiga sér stað í samfélaginu til jákvæðara viðhorfs til þjóðkirkjunnar og trúmála en áður. Mjög vel heppnaðar og tímabærar breytingar hafa verið gerðar á stjórnskipan kirkjunnar sem mikill einhugur var um að væru nauðsynlegar. Þá er nýjum biskupi tekið vel af þjóðinni og yfirbragð kirkjunnar allt að verða léttara. Ekkert gerist hins vegar af sjálfu sér og þess vegna verður ný forysta þjóðkirkjunnar að vera vakandi og kunna að lesa samfélagið sem er sífellt að breytast.
Oft er stunið undan dræmri kirkjusókn. Þær stunur eru ekki nýjar af nálinni. Starfsfólk kirkjunnar vill auðvitað að sem flestir sæki kirkjurnar þar sem margt er í boði. Mikilvægt er að ná til fólks. Guðsþjónustur eru kjarnastarf þó að margt annað sé í boði á vegum safnaðanna. Aldrei hefur í raun verið jafnauðvelt að komast að fólki eins og í nútímanum með því að nota þá miðla sem hann býður upp á. Fjöldi rannsókna sýnir fram á mikla gagnsemi þeirrra og fram hjá því má ekki líta. Sem betur fer hefur það farið vaxandi að einstaka kirkjur noti Instagram með öflugum hætti. Dæmi má nefna sem Borgarnesprestakall og færslur þess vekja athygli á þeim miðli – það eru góðar færslur og nútímalegar sem eiga skilið hrós. Heimasíður kirkna eru sumar góðar og til fyrirmyndar sem og Feisbókarsíður. Kirkjublaðið.is nefnir sérstaklega heimasíðu íslenska safnaðarins í Noregi sem varð óvænt á vegi þess. Þar liggja til dæmis reikningar safnaðarins fyrir.
En aftur að messusókninni. Í enskum miðlum mátti lesa í morgun að meðalmessusókn í anglíkönsku kirkjunni hafi aukist um 5% frá síðasta ári og aðsókn í barnamessur jókst um tæp 6%. Þessu hefur verið fagnað en kórónuveirufaraldurinn hjó stór skörð í messusóknina og illa hefur gengið að koma henni til fyrra horfs. Þess vegna er litið mjög svo jákvæðum augum á þessa þróun enda þótt hún kunni ekki að vega þungt í heildarsamhenginu eins og sakir standa. Áhrif kórónuveirufaraldursins á kirkjur er rannsóknarefni sem er fengist við af fræðimönnum og stofnunum. Spurning er hvort þjóðkirkjan hafi ýtt einhverri slíkri rannsókn úr vör en full þörf væri á því.
Upplýsingamiðlun er mikilvæg öllum stofnunum, félögum og fyrirtækjum. Nútíminn er upplýsingasamfélag hvað sem hver segir. Sumir kveina undan upplýsingaflæði sem má færa til sanns vegar að sé oft meira en góðu hófi gegnir en þá reynir á að grisja, greina á milli þess sem skiptir máli og hins sem engu eða litlu máli skiptir.
Kirkublaðið.is hefur áður bent á upplýsingaveitu dönsku þjóðkirkjunnar sem er mjög öflug. Þar má lesa um fjölda meðlima kirkjunnar, fjölda skírna, ferminga, útfara, hjónavígslna o. s. frv. Þjóðkirkjan þarf að koma sér upp slíkum upplýsingabanka því að upplýsingar eru mikilvægur liður í að koma góðum málstað á framfæri.
Margt má af Dönum læra – 80% þjóðarinnar bera nokkuð, mikið eða mjög mikið traust til dönsku þjóðkirkjunnar. Samkvæmt Gallup bera hins vegar 28% þeirra Íslendinga sem taka afstöðu mikið eða fullkomið traust til þjóðkirkjunnar. Hver er skýringin á því að sú tala er ekki hærri? Og hvað má gera til að auka traustið?
Það fer ekki fram hjá neinum að nú er tími skoðanakannana enda tilheyra þær kosningum. Kannanir eru alltaf spennandi og vekja líflegar umræður. Stundum valda kannanir vonbrigðum og þá er viðkvæðið að þetta séu nú bara kannanir. Stóri dagurinn, kjördagurinn, sé stærsta skoðanakönnunin. Sumir fagna jafnvel of snemma góðu gengi í skoðanakönnunum en það getur jafnvel verið varasamt að skora hátt í fyrstunni, eins og sagt er.
En það er ekki ætlunin að tala um forsetakosningarnar þó að benda megi á svör forsetaframbjóðendanna hér í Kirkjublaðinu við spurningum um viðhorf til þjóðkirkjunnar og stjórnarskrárákvæðisins um hana. Ekki verður annað sagt en að lesa megi jákvætt viðhorf til þjóðkirkjunnar í svörum þessa sómafólks.
Jafnvel mætti draga þá ályktun að breyting sé að eiga sér stað í samfélaginu til jákvæðara viðhorfs til þjóðkirkjunnar og trúmála en áður. Mjög vel heppnaðar og tímabærar breytingar hafa verið gerðar á stjórnskipan kirkjunnar sem mikill einhugur var um að væru nauðsynlegar. Þá er nýjum biskupi tekið vel af þjóðinni og yfirbragð kirkjunnar allt að verða léttara. Ekkert gerist hins vegar af sjálfu sér og þess vegna verður ný forysta þjóðkirkjunnar að vera vakandi og kunna að lesa samfélagið sem er sífellt að breytast.
Oft er stunið undan dræmri kirkjusókn. Þær stunur eru ekki nýjar af nálinni. Starfsfólk kirkjunnar vill auðvitað að sem flestir sæki kirkjurnar þar sem margt er í boði. Mikilvægt er að ná til fólks. Guðsþjónustur eru kjarnastarf þó að margt annað sé í boði á vegum safnaðanna. Aldrei hefur í raun verið jafnauðvelt að komast að fólki eins og í nútímanum með því að nota þá miðla sem hann býður upp á. Fjöldi rannsókna sýnir fram á mikla gagnsemi þeirrra og fram hjá því má ekki líta. Sem betur fer hefur það farið vaxandi að einstaka kirkjur noti Instagram með öflugum hætti. Dæmi má nefna sem Borgarnesprestakall og færslur þess vekja athygli á þeim miðli – það eru góðar færslur og nútímalegar sem eiga skilið hrós. Heimasíður kirkna eru sumar góðar og til fyrirmyndar sem og Feisbókarsíður. Kirkjublaðið.is nefnir sérstaklega heimasíðu íslenska safnaðarins í Noregi sem varð óvænt á vegi þess. Þar liggja til dæmis reikningar safnaðarins fyrir.
En aftur að messusókninni. Í enskum miðlum mátti lesa í morgun að meðalmessusókn í anglíkönsku kirkjunni hafi aukist um 5% frá síðasta ári og aðsókn í barnamessur jókst um tæp 6%. Þessu hefur verið fagnað en kórónuveirufaraldurinn hjó stór skörð í messusóknina og illa hefur gengið að koma henni til fyrra horfs. Þess vegna er litið mjög svo jákvæðum augum á þessa þróun enda þótt hún kunni ekki að vega þungt í heildarsamhenginu eins og sakir standa. Áhrif kórónuveirufaraldursins á kirkjur er rannsóknarefni sem er fengist við af fræðimönnum og stofnunum. Spurning er hvort þjóðkirkjan hafi ýtt einhverri slíkri rannsókn úr vör en full þörf væri á því.
Upplýsingamiðlun er mikilvæg öllum stofnunum, félögum og fyrirtækjum. Nútíminn er upplýsingasamfélag hvað sem hver segir. Sumir kveina undan upplýsingaflæði sem má færa til sanns vegar að sé oft meira en góðu hófi gegnir en þá reynir á að grisja, greina á milli þess sem skiptir máli og hins sem engu eða litlu máli skiptir.
Kirkublaðið.is hefur áður bent á upplýsingaveitu dönsku þjóðkirkjunnar sem er mjög öflug. Þar má lesa um fjölda meðlima kirkjunnar, fjölda skírna, ferminga, útfara, hjónavígslna o. s. frv. Þjóðkirkjan þarf að koma sér upp slíkum upplýsingabanka því að upplýsingar eru mikilvægur liður í að koma góðum málstað á framfæri.
Margt má af Dönum læra – 80% þjóðarinnar bera nokkuð, mikið eða mjög mikið traust til dönsku þjóðkirkjunnar. Samkvæmt Gallup bera hins vegar 28% þeirra Íslendinga sem taka afstöðu mikið eða fullkomið traust til þjóðkirkjunnar. Hver er skýringin á því að sú tala er ekki hærri? Og hvað má gera til að auka traustið?
