Hjallakirkja í Ölfusi er í Þorlákshafnarprestakalli, Suðurprófastsdæmi.
Kirkja hefur staðið á Hjalla í Ölfusi allt frá 13. öld en hennar er getið í kirknaskrá Páls biskups Jónssonar. (1155-1211).
Hjallakirkja var vígð 5. nóvember 1928. Þorleifur Eyjólfsson (1896-1968) frá Grímslæk, húsasmíðameistari, teiknaði kirkjuna en yfirsmiður var Kristinn Vigfússon (1893-1982), Eyrarbakka, síðar á Selfossi.
Kirkjan hefur tekið nokkrum breytingum frá því sem hún var upphaflega. Á níunda áratug síðustu aldar var byggt sitt hvorum megin við forkirkjuna, skrúðhús skyldi vera sunnan megin en snyrting norðan megin.
Á prédikunarstólnum stendur: „hefur látið giora Klausturhaldare pault Jónsson 1797.“ Páll (1737-1819) var klausturhaldari Kirkjubæjarklausturs. Efstu fjögur spjöld prédikunarstólsins eru rósamáluð.
Altaristaflan er frá því um 1850 og hana gaf Eyjólfur Guðmundsson (1867-1957) frá Grímslæk, faðir þess er teiknaði núverandi kirkju. Hún er mjög breytt eftirmynd af málverki eftir franska listmálarann Charlés-André van Loo (1705-1765). Arngrímur málari Gíslason (1829-1887) gerði eftirmyndir af verki hins franska listmálara og má sjá þær í kirkjunni í Stærri-Árskógi á Árskógsströnd og í kirkjunni á Þverá í Laxárdal. Hann vék og frá frummyndinni.
Gyllt grafskrift á svertu gleri er í forkirkju. Hún er um Magnús Beinteinsson (1769-1840), fyrsta sjálfseignarbóndann í Þorlákshöfn og er í óbundnu máli nema lok hennar sem hljóða svo:
Leggst andvana lík í jörðu,
völt er vera heims;
en á upphæðum hjá aldaföður
lifir sæls manns sál.
Ljósakróna frá 1856 er næst haltari og önnur yngri fjær.
Málverk af sr. Ólafi Magnússyni (1864-1947) er yfir dyrum fram í forkirkju – hann var prestur í Arnarbæli 1903-1940 og einkar vinsæll meðal sóknarbarna sinna. Myndina gerði listamaðurinn Örlygur Sigurðsson (1920-2002.)
Orgel kirkjunnar er af gerðinni Lindholm – frá 1966.
Allar myndir: Kirkjublaðið.is
Hjallakirkja í Ölfusi er í Þorlákshafnarprestakalli, Suðurprófastsdæmi.
Kirkja hefur staðið á Hjalla í Ölfusi allt frá 13. öld en hennar er getið í kirknaskrá Páls biskups Jónssonar. (1155-1211).
Hjallakirkja var vígð 5. nóvember 1928. Þorleifur Eyjólfsson (1896-1968) frá Grímslæk, húsasmíðameistari, teiknaði kirkjuna en yfirsmiður var Kristinn Vigfússon (1893-1982), Eyrarbakka, síðar á Selfossi.
Kirkjan hefur tekið nokkrum breytingum frá því sem hún var upphaflega. Á níunda áratug síðustu aldar var byggt sitt hvorum megin við forkirkjuna, skrúðhús skyldi vera sunnan megin en snyrting norðan megin.
Á prédikunarstólnum stendur: „hefur látið giora Klausturhaldare pault Jónsson 1797.“ Páll (1737-1819) var klausturhaldari Kirkjubæjarklausturs. Efstu fjögur spjöld prédikunarstólsins eru rósamáluð.
Altaristaflan er frá því um 1850 og hana gaf Eyjólfur Guðmundsson (1867-1957) frá Grímslæk, faðir þess er teiknaði núverandi kirkju. Hún er mjög breytt eftirmynd af málverki eftir franska listmálarann Charlés-André van Loo (1705-1765). Arngrímur málari Gíslason (1829-1887) gerði eftirmyndir af verki hins franska listmálara og má sjá þær í kirkjunni í Stærri-Árskógi á Árskógsströnd og í kirkjunni á Þverá í Laxárdal. Hann vék og frá frummyndinni.
Gyllt grafskrift á svertu gleri er í forkirkju. Hún er um Magnús Beinteinsson (1769-1840), fyrsta sjálfseignarbóndann í Þorlákshöfn og er í óbundnu máli nema lok hennar sem hljóða svo:
Leggst andvana lík í jörðu,
völt er vera heims;
en á upphæðum hjá aldaföður
lifir sæls manns sál.
Ljósakróna frá 1856 er næst haltari og önnur yngri fjær.
Málverk af sr. Ólafi Magnússyni (1864-1947) er yfir dyrum fram í forkirkju – hann var prestur í Arnarbæli 1903-1940 og einkar vinsæll meðal sóknarbarna sinna. Myndina gerði listamaðurinn Örlygur Sigurðsson (1920-2002.)
Orgel kirkjunnar er af gerðinni Lindholm – frá 1966.
Allar myndir: Kirkjublaðið.is