Guðspjallið lesið og síðan hundrað orða hugleiðingin
Hann taldi sig alltaf gera það besta í stöðunni. Samviskusamur gjaldkeri húsfélagsins sem átti ekki auðvelt með tuttugu manns á fundum og margir óhamingjusamir. Aldrei tekið krónu úr hússjóðnum í sína þágu. Sannarlega var hægt að treysta honum fyrir eigum annarra. Ástarsamband hans við Guð og mammón var dálítið flókið og hinn sanni auður alltaf utan seilingar. Furðulegt. Sjálfum fannst honum reyndar presturinn sinn ágæti þjóna þeim kumpánum dyggilega og eyða í rándýr merkjaföt meðan hann fjárfesti í hlutabréfum. Sannur auður? Tvíráður á svip sagði hann bréf postulanna vera sér jafn kær og hlutabréfin. Var það ekki bara sanngjarnt samningstilboð?
Hann taldi sig alltaf gera það besta í stöðunni. Samviskusamur gjaldkeri húsfélagsins sem átti ekki auðvelt með tuttugu manns á fundum og margir óhamingjusamir. Aldrei tekið krónu úr hússjóðnum í sína þágu. Sannarlega var hægt að treysta honum fyrir eigum annarra. Ástarsamband hans við Guð og mammón var dálítið flókið og hinn sanni auður alltaf utan seilingar. Furðulegt. Sjálfum fannst honum reyndar presturinn sinn ágæti þjóna þeim kumpánum dyggilega og eyða í rándýr merkjaföt meðan hann fjárfesti í hlutabréfum. Sannur auður? Tvíráður á svip sagði hann bréf postulanna vera sér jafn kær og hlutabréfin. Var það ekki bara sanngjarnt samningstilboð?
Hér kemur hugleiðingin sjálf.
Guðspjallið lesið og síðan hundrað orða hugleiðingin
Hann taldi sig alltaf gera það besta í stöðunni. Samviskusamur gjaldkeri húsfélagsins sem átti ekki auðvelt með tuttugu manns á fundum og margir óhamingjusamir. Aldrei tekið krónu úr hússjóðnum í sína þágu. Sannarlega var hægt að treysta honum fyrir eigum annarra. Ástarsamband hans við Guð og mammón var dálítið flókið og hinn sanni auður alltaf utan seilingar. Furðulegt. Sjálfum fannst honum reyndar presturinn sinn ágæti þjóna þeim kumpánum dyggilega og eyða í rándýr merkjaföt meðan hann fjárfesti í hlutabréfum. Sannur auður? Tvíráður á svip sagði hann bréf postulanna vera sér jafn kær og hlutabréfin. Var það ekki bara sanngjarnt samningstilboð?
Hann taldi sig alltaf gera það besta í stöðunni. Samviskusamur gjaldkeri húsfélagsins sem átti ekki auðvelt með tuttugu manns á fundum og margir óhamingjusamir. Aldrei tekið krónu úr hússjóðnum í sína þágu. Sannarlega var hægt að treysta honum fyrir eigum annarra. Ástarsamband hans við Guð og mammón var dálítið flókið og hinn sanni auður alltaf utan seilingar. Furðulegt. Sjálfum fannst honum reyndar presturinn sinn ágæti þjóna þeim kumpánum dyggilega og eyða í rándýr merkjaföt meðan hann fjárfesti í hlutabréfum. Sannur auður? Tvíráður á svip sagði hann bréf postulanna vera sér jafn kær og hlutabréfin. Var það ekki bara sanngjarnt samningstilboð?
Hér kemur hugleiðingin sjálf.
