Kjarni lífsins

Guðspjallið lesið og síðan hundrað orða hugleiðingin

Sama dag komu saddúkear til Jesú, en þeir neita því að upprisa sé til, og sögðu við hann: „Meistari, Móse segir: Deyi maður barnlaus þá skal bróðir hans ganga að eiga konu hans og vekja honum niðja. Hér voru með okkur sjö bræður. Sá fyrsti kvæntist og dó. Hann átti engan niðja og eftirlét því bróður sínum konuna. Eins varð um næsta og þriðja og þá alla sjö. Síðast allra dó konan. Kona hvers þeirra sjö verður hún í upprisunni? Allir höfðu þeir átt hana.“
En Jesús svaraði þeim: „Þið villist því að þið þekkið ekki ritningarnar né mátt Guðs. Í upprisunni kvænast menn hvorki né giftast. Þeir eru sem englar á himni. En um upprisu dauðra ættuð þið að hafa lesið það sem Guð segir við ykkur: Ég er Guð Abrahams, Guð Ísaks og Guð Jakobs. Ekki er hann Guð dauðra heldur lifenda.“
En mannfjöldinn hlýddi á og undraðist mjög kenningu hans.

Matteusarguðspjall 22.23-33

Hann vildi ekki taka afstöðu til þess hvort það væri til bóta að vera laus við makann þegar upprisan myndi hríslast um hann þá að henni kæmi. Hefði sennilega ekkert um það að segja en vissulega yrðu það umskipti að verða engill. Það væru hins vegar góð tíðindi sem meistarinn frá Nasaret fleytti áfram um að sjálfur kjarni lífsins væri líf en ekki dauði. Já, almættið var í flokki hinna lifandi en ekki þeirra dauðu. Hann hefði alltaf haft grun um að lífið væri sterkara en dauðinn. En það hafði sannarlega aldrei hvarflað að honum að hann yrði engill. Hann!