Besta skjólið

Guðspjallið lesið og síðan hundrað orða hugleiðingin

Þegar lærisveinarnir fóru yfir um vatnið höfðu þeir gleymt að taka með sér brauð. Jesús sagði við þá: „Gætið ykkar, varist súrdeig farísea og saddúkea.“
En lærisveinarnir ræddu sín á milli að þeir hefðu ekki tekið brauð.
Jesús varð þess vís og sagði: „Hvað eruð þið að tala um það, trúlitlir menn, að þið hafið ekki brauð? Skynjið þið ekki enn? Minnist þið ekki brauðanna fimm handa fimm þúsundum og hve margar körfur þið tókuð saman? Eða brauðanna sjö handa fjórum þúsundum og hve margar körfur þið tókuð saman? Hvernig má það vera að þið skynjið ekki að ég var ekki að tala um brauð við ykkur? Varist súrdeig farísea og saddúkea.“
Þá skildu þeir að hann hafði ekki talað um að varast súrdeig í brauði heldur kenningu farísea og saddúkea.

Matteusarguðspjall 16. 5-12

„Ágætt hjá meistaranum frá Nasaret að segja umbúðalaust að þau væru trúlítil,“ hugsaði hún með sjálfri sér. Margar kenningarflugur höfðu nú flogið um kirkjuna við fjörðinn. „Nú opnum við allt upp á gátt,“ sagði ungi presturinn. „Bjóðum nútímann velkominn. Ekki skríða undir rykfallnar játningar eða gefa sig á vald dauðhreinsuðum helgisiðaformúlum sem enginn veit hvort væru rétt fram bornar til þess að opna glufu inn í dýrð almættisins. Nóg er plássið hjá okkur! Við erum heimsins stærsta regnhlíf sem allir finna skjól undir.“ Henni fannst samt kirkjuveggurinn besta skjólið og þurfti ekki neina regnhlíf. Auk þess geymdi veggurinn alla söguna.