Andinn helgi í aðflugi.

Guðspjallið lesið og síðan hundrað orða hugleiðingin

Þá kom Jesús frá Galíleu að Jórdan til Jóhannesar að taka skírn hjá honum. Jóhannes vildi varna honum þess og sagði: „Mér er þörf að skírast af þér og þú kemur til mín!“
Jesús svaraði honum: „Lát það nú eftir. Þannig ber okkur að fullnægja öllu réttlæti.“ Og Jóhannes lét það eftir honum.
En þegar Jesús hafði verið skírður sté hann jafnskjótt upp úr vatninu. Og þá opnuðust himnarnir og hann sá anda Guðs stíga niður eins og dúfu og koma yfir sig. Og rödd kom af himnum: „Þessi er minn elskaði sonur sem ég hef velþóknun á.“

Matteusarguðspjall 3.13-17

Röddin himinsins hafði alltaf heillað og hann var þakklátur þeim sem færði orðin til bókar enda var honum sagt að þau væru kjarni málsins. Nú sá hann himneskar hljóðbylgjur setjast snyrtilega í listaverk þessa ítalska meistara sem hann þekkti ekki neitt. Botnaði ekki í hvers vegna hann hafði alföður hálfleiðan á svip í skýjagulli – kannski hann efins um aðferðina til að frelsa mannkynið en andinn helgi var þó í aðflugi. Alvörufullar konur á helgispjalli um erfiða sendiför hins skírða þó búinn væri hertygjum ljóssins. Skírarinn bregður yfir sig bleikri skikkjunni og hellir lífsins vatni yfir kviknakinn frelsarann og námfúst mannkynið.